ساخت دستگاه اندازه‌گیری تحمل درد عضلات در دانشکدگان فنی دانشگاه تهران
به گزارش روابط‌عمومی دانشکدگان فنی دانشگاه تهران، دکتر علی صدیقی، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک و مدیر این پروژه پژوهشی، با بیان این‌که این دستگاه حاصل یک پروژه پژوهشی کارشناسی دانشجویان است، گفت: «درد به‌نوعی علت اصلی درخواست کمک پزشکی و از مهم‌ترین راه‌های تشخیص بیماری است. از آنجا که درد یک احساس ذهنی بوده و به‌طور مستقیم قابل اندازه‌گیری نیست، برای ارزیابی درد اغلب از مقیاس‌های فرضی کمک گرفته می‌شود و به صورت عادی، بیمار ارزیابی شخصی خود از میزان فشار وارده و دردی که حس می‌کند را در قالب یک مقیاس فرضی از 0 تا 10 بیان می‌کند. هر چند این روش یک دید کلی نسبت به وضعیت بیمار ارائه می‌دهد، اما دقت کافی ندارد، چون نگاه افراد به این مقیاس ذهنی ممکن است با یکدیگر متفاوت باشد، اما الگومتر یا دستگاه تعیین آستانه درد فشاری، با ارائه ابزاری به متخصصان در جهت افزایش دقت اندازه‌گیری درد، وسیله‌ای است که شکاف مهمی را در روش‌های ارزیابی درد پر می‌کند و بهره گرفتن از این وسیله، می‌تواند موجب تشخیص دقیق‌تر و درمان بهتر بیماری‌هایی نظیر «فیبرومیالژیا» و درد «میوفاشیال» شود».
دکتر صدیقی با اشاره به نقش مهم و ارزشمند الگومتر در محیط‌های مراقبت پزشکی و مراکز توانبخشی و آزمایشگاه‌های تحقیقاتی، توضیح داد: «پزشک با استفاده از الگومتر بر روی ناحیه مورد نظر از بدن بیمار فشار وارد کرده و این فشار را به‌صورت تدریجی و با کمک رابط کاربری طراحی شده افزایش داده و نهایتاً حداکثر فشار تحمل شده توسط بیمار، به‌عنوان آستانه درد ثبت می‌شود و اطلاعات کامل آزمایش‌های انجام شده توسط نرم‌افزار انحصاری طراحی شده برای دستگاه، جمع‌آوری می‌شود که می‌توان از آن برای بررسی روند درمان، کشف مکانیسم‌های درک درد و بررسی تفاوت‌های فردی استفاده کرد».
عضو هیات‌علمی دانشکده مهندسی مکانیک با بیان این‌که این دستگاه برای نخستین بار در کشور، در آزمایشگاه سیستم‌های تبدیل انرژی الکترومکانیکی هوشمند دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تهران طراحی و ساخته شده است، خاطرنشان کرد: «اعتباریابی بالینی و ارزیابی ارتباط پارامترهای الگومتی و حساسیت مرکزی در بیماران دارای کمردرد غیر اختصاصی مزمن با همکاری دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه تهران در جریان است».
دکتر صدیقی در پایان اشاره کرد که این دستگاه، حاصل پروژه کارشناسی دانشجو آروین رضوانی با راهنمایی وی بوده است که در دانشکده مهندسی مکانیک به انجام رسیده است.
